اثر هشت هفته تمرین مقاومتی بر در عضلة تند و β میزان پروتئین اینتگرین 1 کندانقباض موش های نر ویستار

ینتگرین ها از گیرنده های سطحی سلول هستند و در سیگنال دهی سلولی نقش اصلی دارند. اینتگرین b1 در پاسخبه کشش و فشار مکانیکی در عضلة اسکلتی، سیگنال های مکانیکی را به داخل و خارج غشای سلولی انتقالدر β می دهد. هدف از انجام این مطالعه عبارت است از تعیین تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر میزان اینتگرین 1و نعلی موش های صحرایی. شانزده سرموش نر ویستار با میانگین وزن (edl) عضلات بازکنندة طویل انگشتان پا172/41±7/71 گرم انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین مقاومتی، طیهشت هفته و هر هفته پنج جلسه بالا رفتن از نردبان یک متری با وزنه ای آویزان به دم را اجرا کردند. افزایش بار بهصورت هفتگی براساس وزن بدن موش ها به طوری بود که در هفتة اول از 30 ٪ به 200 ٪ در هفته هشتم رسید. 48و نعلی جدا شد. برای اندازه گیری edl ساعت بعد از آخرین جلسة تمرینی، حیوانات بی هوش شدند و عضلاتگروه های مستقل نشان داد میزان اینتگرین t استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون elisa از روش β اینتگرین 1در حالی که در ،(p=0/ در گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشت ( 017 edl در عضلة β1به طور کلی، نتایج پژوهش نشان داد تمرین مقاومتی می تواند .(p=0/ عضلة نعلی این افزایش، معنا دار نبود ( 368در عضلات باشد، اما این تغییرات وابسته به نوع تار عضلانی است. β عامل مهمی در افزایش میزان اینتگرین 1